ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ
Σκοπός της φιλαναγνωσίας είναι η εξοικείωση του μαθητή με το βιβλίο και την ανάγνωση και η σταδιακή εδραίωση μιας φιλικής σχέσης του με το λογοτεχνικό βιβλίο. Αυτή η σχέση θα το βοηθήσει να αναπτύξει την κριτική και δημιουργική του σκέψη, να δραστηριοποιήσει τη φαντασία του και την εφευρετικότητά του, να εμπλουτίσει την αισθητική του καλλιέργεια, να δοκιμάσει τα συναισθήματά του αναπτύσσοντας έτσι τη συναισθηματική του νοημοσύνη, να καλλιεργήσει τη γλωσσική του έκφραση με έμμεσο και βιωματικό τρόπο, και εν κατακλείδι να συγκροτήσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του.
Μέσα όμως από τη διαδικασία της φιλαναγνωσίας επιτυγχάνονται και επιμέρους στόχοι, όπως:
• καλλιέργεια αναγνωστικής απόλαυσης
• άσκηση της δεξιότητας της προσεκτικής ακρόασης και ως εκ τούτου πρόληψη φαινομένων διάσπασης προσοχής, όταν δεν οφείλεται σε παθογόνα αίτια, που είναι πολύ συχνή στις μικρές τάξεις του δημοτικού σχολείου
• καλλιέργεια δεξιότητας αναδιήγησης ιστοριών, συναισθημάτων ή καταστάσεων
• ανάπτυξη δυνατότητας κατανόησης κειμένου
• ανάπτυξη συνεργατικής ικανότητας
• ανάπτυξη επικοινωνιακής ικανότητας
• αφηγηματική ικανότητα
• εξοικείωση με τη λειτουργία ομάδων
• δημιουργία κλίματος συντροφικότητας και δημιουργικότητας μέσα στην τάξη, η οποία σταματά να αποτελεί ένα άθροισμα μεμονωμένων μαθητών αλλά γίνεται μια «κοινότητα αναγνωστών».
“Η λογοτεχνία, ως μορφή τέχνης, μεταπλάθει την αντικειμενική πραγματικότητα με την αισθητική αξία που της προσδίδει. Η πρόκληση συγκίνησης, πρωταρχικό γνώρισμα της λειτουργίας της τέχνης του λόγου, όπως και κάθε τέχνης, είναι απόρροια της αισθητικής της αξίας. Ποικίλα συναισθήματα, πάθη, καημοί, διαλογισμοί του ανθρώπου, κοινωνικά προβλήματα μετατρέπονται από το δημιουργό σε αισθητική εποπτεία. Έτσι το ατομικό γίνεται γενικό. Το έργο κάθε λογοτέχνη αντανακλά, δημιουργικά, έναν ολόκληρο κόσμο ιδεών και πεποιθήσεων, που ενώνουν το συγγραφέα με την εποχή του ή τον αντιπαραθέτουν σ’ αυτήν. Έτσι κάθε λογοτέχνημα μέσα από την αισθητική ανασύνθεση του κόσμου της ανάγκης, μας οδηγεί στην εσωτερική ελευθερία και συμβάλλει γενικότερα στη συγκρότηση της πνευματικής μας ζωής.” (Άντα Κατσίκη – Γκίβαλου, Εισαγωγή στο Τέρψεις και Ημέρες Ανάγνωσης, ΙΜΠ, 1999)
Η Σχολή μας μέσα από την μακρόχρονη ιστορία της έχει αναδείξει την φιλαναγνωσία ως πρωταρχικό μέλλημα της, θεωρώντας οτι η ψυχική καλλιέργεια έχει τη δυναμική που χρειάζεται για την διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Γι αυτό το σκοπό το ενδιαφέρον της για το βιβλίο και της σχέσης του με την Παιδευτική διαδικασία είναι μεγάλο. Αγκαλιάζει τις εκδηλώσεις που το αφορούν και τις προωθεί ώστε να αποτελέσουν κίνητρο για περισσότερους μαθητές και περισσότερες δράσεις σχετικές με το διάβασμα και την πνευματική καλλιέργεια των μαθητών.
Ο όμιλος της φιλαναγνωσίας με καινοτόμες δράσεις συμβάλλει αποτελεσματικά στο όραμα της Σχολής που δεν είναι άλλο από την πνευματική παρακαταθήκης της ιδρύτριας του Τάγματος των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ “Πηγαίνεται και κάνετε το καλό με ο,τι έχετε”! Το βιβλίο είναι αυτό που μπορεί το καλό να το κάνει καλύτερο!
