ΟΜΙΛΟΣ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΑΣ
Μέσω του προγράμματος “Δράση στη Φύση” ο φυσιολατρικός μας όμιλος δραστηριοποιείται στη φύση για να την αγαπήσει, για να μάθει απο αυτή, για να δημιουργήσει δεσμούς μ’ αυτή και με τους ανθρώπους που την αγαπούν, για ν’ αθληθεί, να παίξει ομαδικά, να χαρεί σαν παιδί σε κάθε ηλικιακή φάση της ζωής του.
Πεζοπορία στην Πάρνηθα, στην Δίρφη, στην Οίτη και στο φαράγγι του Λούσιου
Κρατάμε ρυθμό, σωστές ανάσες! Παρατηρούμε τη φύση γύρω μας, μυρίζουμε το νωτισμένο χώμα, αφουγκραζόμαστε τους ήχους του δάσους, δίνουμε το χέρι στο διπλανό μας, γελάμε σιγανά για να μην τρομάξουμε το ελαφάκι που μας κοιτάει όλο έκληξη…. “Κύριε πότε θα ξανάρθουμε;” είναι η παντοτική επωδός.
Rafting στο Λούσιο
Κράνος, κουπί, πολλές…στριγγλιές, πολλές βουτιές (όχι όλες εκούσιες)…
– Σκύψτε!
– Το βάρος αριστερά…όχι τόσο αριστερά…δεν είπαμε να βουτήξουμε!
Και φτάνουμε κοντά στους καταρράκτες! Κι όμως η ορμή του νερού που πέφτει από ψηλά δεν μπορεί να σκεποάσει την ορμή των γέλιων μας και της χαράς μας.
“Κύριε πότε θα ξανάρθουμε;” η γνωστή επωδός
Σκι στον Παρνασσό
Από βραδίς έτοιμη η φόρμα του σκι, το σακίδιο, τα ζεστά ρούχα και οι μπότες! Από βραδίς η έξαψη και ο ενθουσιασμός για το παιχνίδι στο βουνό, για το διάφανο χιόνι και τον λαμπερό ουρανό. Αξημέρωτα στο πούλμαν και…όταν φτάσουμε στην κορυφή, όλα είναι ακόμα πιο τέλεια από ο,τι είχαμε φανταστεί!
“Κύριε πότε θα ξανάρθουμε;”
Ποδηλαδία στα κτήματα Τατοΐου
Οι ρόδες είναι φουσκωμένες;
Που είναι η τρόμπα;
Το κράνος μου;
Οι ετοιμασίες δίνουν και παίρνουν. Η ποδηλαδία μέσα στη φύση, τα τραγούδια, το πικ νικ, το μπειζ μπωλ..μακάρι η μέρα να είχε περισσότερες ώρες!
“Κύριε πότε θα ξανάρθουμε;”
Ιστιοπλοΐα στον ιστιοπλοικό όμιλο
Το παιχνίδισμα του ήλιου με τα κύμματα, η αρμύρα της θάλασσας, τα σωσίβια, ο αέρας να φουσκώνει τα πανιά και την ψυχή μας! Οι στιγμές αποτυπώνονται βαθιά στη ψυχή καθώς το ιστιοπλοικό χαράζει τη πλάτη της θάλασσας! Σίγουρα θα ξανάρθουμε!
