Σ.Κ.Ε.Π «Μαθαίνω να Βλέπω τον Άνθρωπο» – Γυμνάσιο
Είναι σε όλη μας τη σχολική κοινότητα γνωστό ότι το σχολείο μας έχει μια μακραίωνη συνεργασία με τον Σ.Κ.Ε.Π. (Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και νέους). Στο πλαίσιο της αγαστής και πολύ δημιουργικής αυτής συνεργασίας, είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στις 13/10/2017 την Καθηγήτρια κα Φρόσω Μόττη-Στεφανίδη, PhD, από το Τμήμα Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, συνοδευόμενη από τον εμψυχωτή ομιλητή του ΣΚΕΠ, Παναγιώτης Πιτσίνιαγκα και τη συντονίστρια, Θάλεια Κιούση, προκειμένου να διεξαχθεί μια ποιοτική ανάλυση του προγράμματος «Μαθαίνω να Βλέπω τον Άνθρωπο».
Η ποιοτική ανάλυση βασίστηκε σε τρεις άξονες:
1) Παρατήρηση εκ μέρους του Σ.Κ.Ε.Π.
2) Αποτύπωση σκέψεων/συναισθημάτων μαθητών
3) Παρατηρήσεις/αποτυπώσεις καθηγητή
Προϋποθέσεις της ποιοτικής ανάλυσης ήταν οι μαθητές να βρίσκονται στο φυσικό περιβάλλον της τάξης τους, το πρόγραμμα να γίνεται ανά τμήμα και όχι σε συγχώνευση. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν μαθητές της Γ3΄ Γυμνασίου που δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ ξανά πρόγραμμα του ΣΚΕΠ.
Τα παιδιά συνομίλησαν με τον Παναγιώτη, που απέκτησε κινητική αναπηρία στα 21 του χρόνια, μετά από τροχαίο, για την πραγματικότητα της αναπηρίας στην Ελλάδα και τη διαχείριση της διαφορετικότητας. Ο ομιλητής εστίασε κυρίως σε 3 θεματικές ενότητες: «Προβλήματα, Προκλήσεις, Λύσεις». Κυρίως όμως, ο ανοιχτός διάλογος στο σχολικό πλαίσιο έδωσε τη δυνατότητα στους μαθητές να προσεγγίσουν την καθημερινότητα ενός νέου με αναπηρία, μέσα από έναν αυθόρμητο και ειλικρινή διάλογο. Άκουσαν πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που βρήκαν λύσεις στα δικά τους εμπόδια & τρόπους για να νικήσουν τις αντιξοότητες. Πέρα από την εξοικείωση με την αναπηρία, η συζήτηση αυτή αποτέλεσε ένα μάθημα ζωής που θα διαμορφώσει έναν καινούργιο κώδικα επικοινωνίας, μέσα από την βιωματική διαδικασία. Έμαθαν οι μαθητές μας πώς χτίζονται οι σχέσεις κατανόησης, σεβασμού και αποδοχής. Η επικοινωνία των παιδιών με τον ομιλητή ενδυνάμωσε μέσα τους την έννοια του κοινωνικού συνόλου, της συντροφικότητας και της συνείδησης, ενώ ταυτόχρονα υποστήριξε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας & στους άλλους.
Κατά τη διάρκεια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, η κα Μόττη, η κα Κιούση, η κα Γαλάνη και η κα Κλουκινιώτου κατέγραφαν τις παρατηρήσεις τους για τις αντιδράσεις των παιδιών και στο τέλος ζητήθηκε από τους μαθητές/τριες να γράψουν ανώνυμα, αυθόρμητα και πηγαία τι τους έκανε εντύπωση και τι τους έκανε να αισθανθούν η συνομιλία τους με τον Παναγιώτη.
Σε δεύτερο χρόνο, ζητήθηκε από τις καθηγήτριες των παιδιών που πήραν μέρος στο πρόγραμμα να περιγράψουν τις εντυπώσεις τους, από τις αντιδράσεις των μαθητών.
Συγκεκριμένα:
α. Ποια ήταν η δυναμική της ομάδας κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. (Ομοιότητες & διαφορές στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας και των μαθητών -Τι έκαναν το διαφορετικό & τι όμοιο από την κανονική λειτουργία της τάξης)
β. Τι τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση
Οι απαντήσεις καταγράφηκαν αυθημερόν για να πετύχουμε ζωντανό το συναίσθημα των συμμετεχόντων.
Στόχος της δράσης “Ενημερώνομαι, Εξοικειώνομαι, Συνειδητοποιώ, Σκέφτομαι Αλλιώς, Αλλάζω Στάση” είναι να αφυπνιστούν οι μαθητές και κατ’ επέκταση το άμεσο και έμμεσο περιβάλλον τους, να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ευαισθητοποίησης & συνειδητοποίησης του ευρύτερου πληθυσμού, με απώτερο μελλοντικό σκοπό, την διασφάλιση & απόδοση των βασικών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία. Κοινωνική ένταξη όλων των νέων με αναπηρία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας σημαίνει: “Με βλέπουν, Συνειδητοποιούν τις δυνατότητες που έχω αλλά και τα εμπόδια που αντιμετωπίζω, Με σκέφτονται, Αλλάζουν Στάση”.
Τα προγράμματα Ενημέρωσης & Αλληλεπίδρασης έχουν εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (Aρ. Πρωτ.Φ13.1/53111/Δ2 – 28-03-2017).
Ο στόχος του ποιοτικού απολογισμού, που θα αποτυπωθεί από την κα. Φρόσω Μόττη-Στεφανίδη, είναι η επίδραση του Προγράμματος μας στους μαθητές και η επαφή τους με την αναπηρία.
Υπεύθυνη της συνεργασίας με τον ΣΚΕΠ και μέλος του Συνδέσμου είναι η καθηγήτρια Κατερίνα Γαλάνη
